Pol'and'Rock Festival 2018 - moja relacja

Pol'and'Rock Festival, Woodstock, Brudstock, Najpiękniejszy Festiwal Świata... 

Każdy słyszał o tym wydarzeniu. Opinii tyle, ile ludzi. Często krytykowany za brud, syf, brak organizacji oraz nazywany jest jednym z najniebezpieczniejszych festiwali. A jak jest naprawdę?

DLACZEGO POJECHAŁAM? + moje obawy

Namówiła mnie do tego bardzo dobra znajoma, a ją kuzynka. Bardzo długo się zastanawiałam. Przez moje osiemnastoletnie życie, odkąd pamiętam, chciałam być na tym wydarzeniu i doświadczyć tego, o czym się mówi - miłość, dobroć, ten klimat! Po kilku dniach dałam odpowiedź - JADĘ. 

Miałam dwa tygodnie na zrobienie listy rzeczy potrzebnych do zabrania i ogólnego przygotowania się. Ile to było strachu: coś od deszczu, coś od Słońca, coś na komary, coś na namiot (jakby padało), coś do jedzenia, coś do higieny... chwila, czy my się tam w ogóle będziemy myć? Jest tam taka możliwość? Przecież będą tam tłumy, nie ma szans.

W pociągu powrotnym pomyślałam, uśmiechając się: "Martyna, po co ci był ten stres? Gdybym mogła, to cofnęłabym czas i powiedziała samej sobie to i owo oraz porządnie popukała się w głowę".

odpoczynek, bo i upał i zmęcznie

JEDZIE POCIĄG Z DALEKA... NA WOODSTOCK!

Wyjechaliśmy już 31 lipca. Mieliśmy 3 przesiadki, do Kostrzyna z mojej miejscowości jest ponad 200 km. Już podczas podróży zaczęłam doświadczać tej wspaniałej atmosfery, o której tak dużo się mówi. Większość pasażerów jechało właśnie na festiwal, nie było ciężko kogoś takiego rozpoznać - duży plecak, śpiwór i karimata pod ręką, uśmiech od ucha do ucha oraz... piwo;) Oczywiście nie wszyscy.

JAK ZE SPANIEM, JEDZENIEM, MYCIEM SIĘ?

Okazało się, że nie ma z tym żadnego problemu. Były krany z zimną wodą, wręcz lodowatą, ale przy ponad 30 stopniach sprawdzały się idealnie. Można było także wykupić prysznic. Gwarantował on prywatność i ciepłą wodę. 10 zł i siedzisz ile chcesz, byłam tam tylko raz, w dzień wyjazdu, bo bałam się, że rodzice nie wpuszczą mnie do domu ;)

Obozowisko - tak to nazywaliśmy - było w lesie. Nie w głębi, lecz na uboczu, lokalizacja była świetna. Namioty można było rozstawić także na polu, miejsca było pod dostatkiem.

Z jedzeniem inna bajka. Co przywieźliśmy, to mieliśmy - czyli niedużo. Na terenie Woodstocku był Lidl polowy z najpotrzebniejszymi rzeczami. Gdy w czwartek zaczął się festiwal, to kolejki zdawały się nie mieć końca. Dlatego co dzień chodziliśmy na zmianę do Tesco oddalonego o 40 min drogi piechotą. Było także wiele stoisk oferujących ciepłe jedzenie. Zaczynając od popularnych kebabów, hot-dogów, frytek, kończąc na domowych obiadach.

urocze zdjęcie toalet ;)

a tutaj tradycyjne, woodstock'owe danie - bułka z pasztetem ;)

popularne tam jedzeniem z Kryszny;) smakowało lepiej niż wyglądało

"Martyna, a byłaś tam bezpieczna, nie bałaś się?"

Kolejno: tak i nie. Najpotrzebniejsze rzeczy trzymałam w nerce, tj. telefon, dokumenty, pieniądze. Dużo jest opinii. Mówi się nawet o gwałtach, kradzieżach. Skąd się to wzięło? Nie mam pojęcia. Oczywiście, nie zostawiłabym wcześniej opisanej nerki w obcym miejscu nawet na chwilę. Nosiłam ją cały czas ze sobą, ale nie odczuwałam tego strachu, braku poczucia bezpieczeństwa. I nie, nie bałam się. Nie było nawet czego się bać. Pokojowy Patrol był w wielu miejscach, można się było do nich zgłosić. Do tego mnóstwo życzliwych i dobrych ludzi naokoło. Przekonał się o tym mój znajomy, który... zgubił telefon na koncercie. Ba! I co teraz? Z brakiem jakiejkolwiek nadziei poszedł do Biura Rzeczy Znalezionych i wiecie co? Była tam jego zguba! 

MAMO, JEST MI TU DOBRZE

Tak jak wspomniałam wcześniej, nigdy nie spotkałam w jednym miejscu tyle cudownych osób. Nie czułam się dziwnie, prosząc obcego człowieka o pomoc, nie zdążyłam mrugnąć, a już ją uzyskałam. Nigdzie wcześniej nie doznałam tyle dobra, a także miłości i czystej, dziecięcej radości. 

Przez 6 dni (wtorek - niedziela) czułam się po prostu dobrze. Tak naprawdę cudowne. Można zapomnieć o wszystkich dołujących bzdurach. Tam nawet nie ma na to czasu, nie miałam czasu być smutna.

Cudowna atmosfera, mnóstwo warsztatów, cała masa koncertów. Nawet jak ktoś nie przepada za staniem pod sceną i darciem się, to i tak znajdzie tam miejsce dla siebie. Każdy tam może się odnaleźć.

PRZYSTANEK JEZUS - ZAKOCHAJ SIĘ W JEZUSIE!

Niestety nie mam stamtąd zdjęć, byłam tylko raz ze znajomym. Można tam było porozmawiać z księżmi czy zakonnicami (tak, byli i to nawet w licznej grupie!) o naszych obawach, podejrzeniach albo religii, po prostu. Była także możliwość... wyspowiadania się, naprawdę. Skorzystałam trzeciego dnia z tej opcji ;) Woodstock to nie tylko miejsce meneli, ćpunów i nie wiadomo kogo jeszcze. Oprócz Przystanku Jezus było wiele innych, tematycznych stanowisk.

jako że lubię sztukę i mam jakieś tam doświadczenie - robiłam tatuaże markerem, kto poznaje?;)

Dobra, kończę ten wpis (mogłabym pisać i pisać) podsumowaniem, że Pol'and'Rock/Woodstock/Brudstock jest dla każdego i myślę, że wiele osób powinno tam pojechać. Nie tylko z ciekawości, ale także dla klimatu, koncertów. Warto doświadczyć tych kilku dni, były niesamowite. Jakby wyrwane z życia i przeniesione do innego wymiaru gdzie nikt nikogo nie ocenia. gdzie wreszcie można być sobą.

Macie jakieś pytania? Byliście już na tym festiwalu? Jakie jest Wasze zdanie?

Pozdrawiam, buziaki:*